Historia kętrzyńskiego sportu. Kętrzyński Klub Sportowy Granica – cz. IV

Sekcje sportowe klubu – piłka nożna ( lata 1947 – 1966).
Jedyną sekcją sportową klubu, w oparciu o którą zapoczątkowana została jego działalność i która funkcjonuje do dnia dzisiejszego, z przerwą od połowy 1966 do połowy roku 1972, jest sekcja piłki nożnej. W pierwszym okresie historii klubu, piłkarze zaliczani byli do czołowych zespołów województwa, chociaż w latach 1949 – 1950 nie obyło się bez wpadek w postaci wycofania drużyny z rozgrywek, czy też epizodycznego spadku do klasy A w roku 1960. Do roku 1966 piłkarze Granicy siedmiokrotnie zajmowali miejsca na podium piłkarskich mistrzostw okręgu w tym: pierwsze w latach 1953,1956 i 1962, drugie w 1951 i 1954 a trzecie w 1955 i 1957 roku. Poważna w tym zasługa nieżyjącego już Teofila Musielaka, który prowadził zespół seniorów bodaj od 1957 do momentu likwidacji sekcji piłkarskiej Granicy tj. do roku 1966.

Niestety, żaden tytuł mistrza okręgu z różnych powodów nie dał Granicy awansu do wyższej klasy rozgrywkowej. Do mistrzowskiego tytułu w roku 1953, który dał prawo gry w barażach do ówczesnej III ligi przyczynili się między innymi następujący zawodnicy: Fit, Gondek, Kaczmarek, Kocięba ( bramkarz), Nowak, Rożnowski, Sindak, Suprewniak, Waloch Jerzy, Wawer, Wobach, Wojtko, Żyła z trenerem Aleksandrem Stankiewiczem. Rywalami Granicy w meczach barażowych byli: Ogniwo Warszawa, Stal Ursus i Budowlani Sokółka, z którymi kętrzynianie uzyskali obiecujące wyniki. O awansie do III ligi miał zadecydować dodatkowy mecz pomiędzy Ogniwem i Gwardią ( Granica), który rozegrano w dniu 22 listopada 1953 w Łodzi. Mecz zakończył się wygraną zespołu kętrzyńskiego 3:1 po bramkach: Nowaka (2) i Kaczmarka. Radość z awansu była jednak krótkotrwała. Kierownictwo warszawskiego zespołu złożyło protest dotyczący udziału w meczu w zespole Gwardii nieuprawnionych zawodników. W wyniku wszczętego postępowania zarząd ligi ustalił, że w kętrzyńskim zespole wystąpiło aż 9 zawodników pod obcymi nazwiskami, Oczywiście mecz zweryfikowano jako walkower 0 : 3 na niekorzyść Gwardii i tak oto niechlubnie zakończyło się pierwsze podejście do awansu.

Mistrzostwo z roku 1956 dało wreszcie upragniony awans do III ligi…. Niestety tylko o zasięgu wojewódzkim, co było wynikiem przeprowadzonej wówczas reorganizacji rozgrywek piłkarskich w Polsce. Ówczesną kadrę zespołu tworzyli między innymi: Cichy Witold, Dalach Marian, Dyja, Leżański , Rajkowski, Rajcher Wacław, Pietrzak, Salicki Tadeusz, Sejuk, Skóra Szmagliński, Walkowiak Marian, Wojciechowski, a trenerem był Kazimierz Mrzygłowski.

Rok 1960 ( ostatni sezon, w którym mecze rozgrywano systemem wiosna – jesień ) to spadek Granicy z III ligi wojewódzkiej. Jednak przerwa w rywalizacji z najlepszymi w województwie była bardzo krótka, bo już po roku przerwy, w sezonie 1961/1962 piłkarze Granicy ponownie zameldowali się w rozgrywkach III ligi, by z marszu zdobyć ich mistrzostwo. Sukces ten dał prawo udziału w barażach do II ligi. Niestety bez powodzenia. Do zdobycia tytułu przyczynili się między innymi tacy piłkarze jak: Adamek Andrzej, Chachuła, Golonka Ryszard, Grabowski, Gzik Aleksander, Herbut Jerzy, Jaraczewski Andrzej, Korna Marek, Kondyjowski Andrzej, Kościuk Jan, Lipski Józef, Lech Andrzej, Mecner Stanisław, Neuman , Pabisek Lucjan, Rak Bronisław, Rożek Franciszek, Rycyk, Rudziński Edward, Romanowski Leon, Stażyk, Zabłocki Ryszard, Zamłyński wraz z trenerem Teofilem Musielakiem.

To był ostatni ze znaczących sukcesów piłkarzy Granicy tamtych lat. Jeszcze w sezonie 1962/1963, mimo spadkowego miejsca po rundzie jesiennej, dzięki fantastycznej postawie na wiosnę, kętrzynianie uplasowali się bezpośrednio za podium rozgrywek III ligi, ale później było niestety już tylko gorzej. Wśród piłkarzy tamtego okresu, oprócz wymienionych wcześniej wyróżnić można jeszcze następujących: Barbarowicz, Błaszka, Bodek, Brzeziński, Ciechowski, Fil, Gapa, Gaweł, Giżycki, Graweman, Grzelak, Jasiński, Jurczak, Juszczuk, Kęsicki Sławomir, Kichnicki ( Knichnicki), Kołsut, Konarzewski Zbigniew, Kopczyński, Korbut, Konarzewski Zbigniew, Korenik Jerzy, Kotarba, Kowalczyk Roman, Kozak, Krumin, Kubelis, Lalik, Legoń Franciszek, Lejman Włodzimierz, Ławniczak, Makowski, Malinowski, Moszczeński, Miernik , Młodoch, Piechniak, Pawłowski, Popek Jan, Pupel Henryk, Reja Henryk, Rypina Franciszek, Skóra, Smalec, Stachowiak Jerzy, Szajda, Szajkowski, Wejnberger Stanisław, Wizor Tadeusz, Wtulich Janusz , Wtulich Zbigniew, Zagórski, Zwoliński, Żadnicki, Żukowski Jerzy.
W opisywanym okresie Granica dwukrotnie występowała w finale wojewódzkiego Pucharu Polski. Było to w roku 1962 ( z Radarem Bemowo Piskie) i 1964 ( z Huraganem Morąg). Niestety oba przegrała. Jako finalista rozgrywek wojewódzkich w obu przypadkach uzyska prawo gry w dalszej fazie ich trwania. W meczach I rundy szczebla centralnego, w pierwszym przypadku zmierzyła się z Polonią Gdańsk, ulegając jej 0:3, a w drugim przegrywając w Malborku z tamtejszym Jurandem 0:1.
Okres ten to przede wszystkim rozgrywki seniorskie. Jak udało się ustalić, pracę z młodzieżą, a przede wszystkim udział zespołów młodzieżowych Granicy w oficjalnych rozgrywkach zapoczątkowany został w połowie lat pięćdziesiątych XX wieku. Jednak o piłce młodzieżowej będzie mowa w dalszej części niniejszego cyklu.
Jak można zauważyć, przy wielu nazwiskach brakuje imion, być może niektóre z nich zawierają błędy. Wynika to z faktu, że mogły one zostać niewłaściwie zapisane w materiałach, na podstawie których odtwarzałem historię klubu. Niemniej jednak wszystkich zainteresowanych przepraszam.
Ciąg dalszy wkrótce.

Wiesław Sopyła.